Vrijdag was een speciale avond want ik had een verrassing voor Jacques. We (Jacques, Susanne en ik) hadden afgesproken op de parkeerplaats in Ternaaien. Ik was met opzet wat later zodat ik zéker als laatste zou aankomen, zodat de verassing optimaal zou zijn. Ik had ons oude teamlid Marieke bij me. Marieke heeft ongeveer een anderhalf jaar met ons ondergronds gelopen. Helaas vertrok ze voor haar studie naar Noorwegen. Nu was ze kort in Nederland en had me eerder gecontacteerd en gevraagd om weer eens een tocht te maken. Ik had hierover niets tegen Jacques gezegd want ik wilde hem verassen.
Nou, die verrassing was geslaagd want toen we aankwamen sprong Jacques een gat in de lucht toen hij Marieke zag. Aangezien Marieke onze gast was mocht zij zeggen naar welke groeve we gingen. Zij koos voor de Colinette. Ook met Susanne klikte het prima want druk pratend liepen ze gezamenlijk naar boven.
Niet lang nadat Marieke naar Noorwegen was vertrokken was melde zich Susanne, die de groeven ontdekt had, en hulp en informatie zocht. Na en paar keer met ons mee gegaan te zijn klikte het zo goed dat zij automatisch het derde lid werd. zij is dus de opvolgster van Marieke. Gek eigenlijk: die paar vrouwen die actief berglopen vinden altijd hun weg naar mij. Hoe zou dat komen?
Het was eigenlijk gewoon een gezellige tocht waarbij veel anekdotes van onze tochten met Marieke, tegen Susanne werden verteld en de tochten met Susanne tegen Marieke werden verteld. Uiteraard gingen we ergens zitten (paradebar). Op het gemak hebben we nog wat rondgelopen waarbij we nog enkele bekende bergllopers tegenkwamen en enkele inkrassingen en opschriften bekeken te hebben was de avond alweer ten einde. Na afscheid van Marieke (die met Susanne afreed) te hebben genomen gingen we naar huis. Een relaxte maar erg leuke tocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten