Dit weekeind was er weinig berglopen voor me weggelegd. Deze avond moest ik aan de vleermuistellers uitleggen wat de mijnwet precies inhield en wat de eventuele consequenties waren voor de continuïteit ven het vleermuis tellen in Nederlandse groeven.
Elk jaar komen er vleermuistellers uit heel Nederland om in de Zuid-Limburgse groeven vleren te tellen. De meeste van hun zijn geen berglopers en zijn dus niet op nauwelijks op de hoogte van de mijnwet. Aangezien ik al van verschillende zijden de meest vreemde verhalen had vernomen, werd het hoog tijd om de zaken eens goed uit te leggen.
In Sint Geertruid was hun hotel en in het bijbehorende zaaltje zaten mijn toehoorders te wachten op mijn uitleg. Na een dik uur was alles een stuk duidelijker en wisten de toehoorders waar ze aan toe waren.
Hierna moest ik snel naar de volgende afspraak. Lange Maick had mij uitgenodigd voor een offline meeting met andere berglopers. Hier was de groeve de Keel voor geselecteerd. Maick heeft me proberen te overtuigen dat ik de ere-gast was maar dat neem ik met het bekende korreltje zout/mergel.
Klokslag 22.00 uur arriveerde ik aan de ingang en aan het licht dat richting ingang kwam te zien had Maick zich ook aan de afspraak gehouden. Hij verscheen, samen met Jacques en enkele anderen aan de poort en deed me open. Eenmaal binnen moest men eerst mijn nieuwe carbidlampje bewonderen. Na dat uitgebreid bekeken te hebben en mijn opschepperige opmerkingen over de bijzonderheid van dit lampje te hebben aangehoord, gingen we "de berg" in en op zoek naar de andere aanwezigen. We vonden ze al snel op een plek die eerst gecontroleerd was op vleermuizen. Daar werd ik door de aanwezigen begroet. Dat deed goed want er waren een aantal bekenden die ik al lang niet meer gezien had. De eerste die ik tegenkwam was Susanne, de heilige drie eenheid was weer compleet, ahum..... Jacques en Susanne waren al eerder gekomen en Susanne, (nog) niet in het bezit van een carbid lamp, had er een van mij te leen gekregen.
Na kort met enkelen een praatje te hebben gemaakt, trokken we met zijn drieën de berg in. Aangezien we al lang niet meer met een carbidlamp hadden gelopen was dit weer genieten van het licht en de rust die dat licht uitstraalt. Ik was aangenaam verrast hoeveel licht mijn kleine lampje gaf. Zouden de dames dan tóch gelijk hebben als ze roepen "size doesn't matter!!!". Aangezien we recentelijk hier nog gelopen hadden, hadden we niet echt een doel en dwaalden we wat doelloos rond. Er werd behoorlijk wat gepraat. Even kwamen we Jens tegen die we nog een paar foto locaties aanwezen en liepen we weer richting de groep. Daar werd ik aangeklampt door iemand die wilde weten hoe dit en dat in elkaar zat. Na wat van gedachten gewisseld te hebben gaf Jacques aan dat hij het welletjes vond en naar huis wilde. Susanne en ik besloten nog wat te blijven (ik was er nog niet zo lang). Na Jacques naar de uitgang begeleid te hebben trokken we weer de berg in.
Na nog wat gekletst te hebben met een paar aanwezigen vond ik het op een bepaald moment welletjes en wilde naar huis en naar bed. Susanne wilde dat ook (naar haar eigen huis en bed om alle misverstanden te voorkomen). Na eerst uitgebreid iedereen gegroet te hebben gingen wij ook naar de uitgang. Het was inmiddels 0.30 uur geworden. Een mooie tijd om een gezellige offline meeting af te sluiten.
Complimenten aan Maick en iedereen die er aan mee heeft gewerkt voor een leuke bijeenkomst. Op naar de volgende.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten